رگوله MIFID نهاد نظارتی بازارهای مالی اروپا هست و یک سری مقرراتی داره که در سرتاسر بازارهای مالی اتحادیه اروپا اون رو به اجرا در میاره. این سازمان رگوله سطح یک رو داره و باعث استانداردسازی و شفاف سازی نظارت برای شرکتهای تحت عضو آن میشه.
| نام اختصاری | MIFD |
| نام کامل | Markets In Financial Instruments Directive |
| نام کشور | اتحادیه اروپا |
| سطح | سطح ۱ |
| وب سایت رگولاتور | www.esma.europ.eu |
آشنایی با MIFID
اعضای رگوله MIFID یک هدفی دنبال میکنن و اون داشتن یک چهارچوب قانونی مشترک برای محافظت از سرمایهگذاران هست. یک سال قبل از بحران مالی ۲۰۰۸، MIFID وارد عمل شد و با تغییراتی که به وجود آورد، سازمان MIFID رو رسما تشکیل داد.
در قوانین اولیه، آن دسته از شرکتهایی که خارج از اتحادیه اروپا بودن، نسبت به شرکتهای داخل اروپا، تحت نظارت آسانتری قرار گرفته و رقابت بهتری باهاشون داشتن.
در ژانویه سال ۲۰۱۸، این موضوع بررسی شد تا همه شرکتها با مشتریان اتحادیه اروپا هماهنگ بشن. عمدهترین تمرکز رگوله MIFID بر روی سهام بود، اما این موضوع به عنوان یک محدودیت برای اون تلقی شد، چون حجم زیادی از محصولات مالی موجود در بازار شامل بورس سهام نبودن.
در معاملات فرابورس بین دو طرف معاملهگر هیچ واسطهای به عنوان ناظر وجود نداره، پس در نتیجه برای طرفین معاملات بورس نظارت و شفافیت کمتری هست. اجرایی MIFID باعث شده تمرکز روی محصولات بیشتر شده و مقررات از سهام به سمت داراییهای دیگه هم بره.
“عملکرد رگوله MIFID برای قبل و بعد از تجارت هست و یک دامنه داره که در درجه اول، تمرکز خودش رو به سهام اختصاص میده. این دستورالعملها در سال ۲۰۰۴ تهیه شد و از سال ۲۰۰۷ در کل اتحادیه اروپا به اجرا دراومد تا در نهایت MIFD با MIFDII جایگزین شد.”
شیرین سعیدی- کارشناس تولید محتوای کنزا بروکر
طبقهبندی مشتریان تحت MIFID
یکی از موضوعات مهم و کلیدی رگوله MIFID، در رابطه با طبقهبندی مشتریان به انواع مشتریهای خاص هست. در حالت کلی سه نوع مشتری وجود داره:
- مشتریان خرد
- مشتریان حرفهای
- مشتریان واجد شرایط
هدف این نوع طبقهبندی، برای حفاظت نظارتی از مشتریانی هست که باید برای هر نوع مشتری، سطوح مختلف ریسک رو تعیین کنن.
سطح دانش مالی هر نوع از مشتریان و یا همون سرمایهگذاران، با هم فرق داره و در موقع معامله باید یک نهادی مثل بانک از اونا مراقبت کنه.
در اینجا، طرف مقابل واجد شرایط کمترین حمایت و مشتریان خرده فروشی بیشترین حمایت رو دارن. بسته به نوع مشتریان، بهشون در مورد درک ریسک های خاص، توضیحات کلی و جزئی ارائه میدن.
عملکردهای MIFID
در سال ۲۰۱۸، کمیسیون اروپا یک سری دستورالعملهای تجدید نظر شده با نام MIFIDII رو تصویب کرد که هدفش، برگرداندن اعتماد به بازار بعد از سقوط بازار سال ۲۰۰۸ بود.
رگوله MIFID تنها به سود محدود میشه، اما MIFIDII همه انواع اوراق بهادار مثل اوراق بهادار بدهی، مشتقات و ابزارهای ساختار یافته رو شامل میشه.
تشکیل کمیسیون با قوانین جدید باعث شد معاملات شفافیت تر باشن. گزارشات بیشتری از معاملات اوراق بهادار منتشر شده و میزان استفاده از معاملات فرابورس کمتر شد.
قوانین جدید از همه سرمایهگذاران در داخل و خارج از اروپا حمایت میکنه تا بتونن همه معاملات اوراق بهادار رو انجام بدن. در سال ۲۰۰۲، MIFIDII اصلاح شد تا بتونه اوراق بهادار توکن شده و داراییهای رمزنگاری شده رو هم شامل بشه.
بخشنامه MIFID
در طی بخشنامه ای که اعلام شده، رگوله MIFID از سرمایه گذار حمایت میکنه و داده های بازار رو ارائه بده و اونها رو بتونه ترکیب کنه (از جمله ایجاد یک نوار تلفیقی واحد برای سهام در اتحادیه اروپا).
این سازمان سعی داره مجوز و شرایط عملیاتی برای شرکت های سرمایه گذاری رو ارائه بده و برای معاملات الگوریتمی و با فرکانس بالا قوانینی وضع کنه. همچنین MIFID قوانین مربوط به مشتقات کالایی رو وضع کنه و محل معاملاتی جدید، تسهیلات معاملات سازمان یافته (OTF) رو معرفی کنه.
بیشتر بخوانید: رگوله BaFin
مقررات MIFID
الزامات شفافیت برای مکان های معاملاتی، داخلی سیستماتیک و فرابورس معاملاتی رو تعیین کنه (شفافیت قبل از معامله و شفافیت پس از معاملات)، برای این کار لازمه که اطلاعات عمومی افشا شده و گزارش معاملات رو به مقامات برسونن.
رگوله MIFID برای معاملات مشتقه در مکان های معاملاتی (MTF، OTF، بازار تنظیم شده) متعهد هست. این سازمان به مکان های تجاری و CCP ها و قابلیت همکاری CCP دسترسی آزاد داره. و در روند کیفی محصولات عرضه شده برای مقامات نظارتی اختیار داره که دخالت کنه. از طرفی قوانین مربوط به رفتار با اشخاص کشورهای جهان سوم فعال در اتحادیه اروپا رو تنظیم کنه.
چگونه MIFIDII بر بانکهای سرمایهگذاری تاثیر میگذارد؟
آن دسته از بانکهایی که خدمات مدیریت دارایی ارائه میدن، به MIFIDII نیاز دارن تا ابزارهای مالی فقط در قالب پلتفرمهای معاملاتی چند جانبه تنظیم شده و معامله بشه. هدف از این کار، برای محافظت کردن از سرمایهگذاران و حذف معاملات تاریک اوراق بهادار هست.
تفاوت بین MIFID و MIFIDIIدر چیست؟
از تفاوت های بارز بین این دو نوع میتونیم به میزان شفافیت و گزارش دهی اشاره کنیم که در MIFIDIIنسبت به MIFID بیشتر هست.همچنین عمده فعالیت MIFID در بازارهای سهام است، اما MIFIDII بر همه انواع اوراق بهادار و مشتقات اعمال میشه.
چگونه برگزیت بر MIFIDI تأثیر میگذارد؟
بعد از خارج شدن بریتانیا از اتحادیه اروپا، این دو اقتصاد بزرگ دو رژیم نظارتی تقریباً مشابهی داشتن، اما امکان تجارتشون رو از دست دادن. یعنی شرکتهای انگلیس برای اینکه بتونن خدمات مالی به مشتریان اتحادیه اروپا ارائه بدن، دیگه مجوز خودشون رو از دست داده بودن.
بیشتر بخوانید:رگوله CBI ایسلند
نتیجه گیری
رگوله MIFID یک رگوله سطح یک هست که به وسیله اتحادیه اروپا شکل گرفته و از اعتبار جهانی برخوردار هست. این رگوله کشور ایران رو تحریم کرده و اون رو تحت پوشش خودش قرار نمیده.
رگوله MIFID یا دستورالعمل بازارهای ابزار مالی، به عنوان مجموعهای از مقررات اروپایی حاکم بر بازارهای سهام در اتحادیه اروپا بود. هدفشون داشتن شفافیت بیشتر و الزامات گزارش دهی هست تا بتونن از سرمایهگذاران اروپایی حمایت کنن. این قوانین با قوانین اصلاح شده MIFIDII در سال ۲۰۱۸ و اصلاحیه سال ۲۰۲۲ جایگزین شد.
